Polsko-węgierska współpraca humanitarna

Polsko-węgierska współpraca humanitarna była tematem kończącym debaty pierwszego dnia II Forum Polska-Węgry.

Ważnym bodźcem do podjęcia tego zagadnienia było podpisanie w sierpniu br. memorandum o współpracy humanitarnej rządów Polski i Węgier. Uczestnicy debaty mieli okazję szerzej przedstawić perspektywy współpracy humanitarnej, a szczególności pomocy niesionej prześladowanym chrześcijanom.

Debatę moderował ksiądz profesor Waldemar Cisło z Uniwersytetu im. Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie. We wstępie naszkicował on problematykę pomocy humanitarnej oraz pokrótce przedstawił ramy instytucjonalne, poprzez które Węgry angażują się w działalność pomocową państwom i osobom poszkodowanym przez konflikty i katastrofy naturalne.

Profesor zauważył, że Węgrzy mają bardzo dobre wyczucie w kwestiach humanitarnych, a w ramach węgierskiego rządu funkcjonuje osoba odpowiedzialna za taką pomoc w randze sekretarza stanu.

Omawiając obecną sytuację międzynarodową profesor Cisło wyraził obawę, że obecnie z Syrią niestety dzieje się to samo, co wcześniej z Irakiem, a mianowicie konflikt syryjski powoli staje się konfliktem zapomnianym przez społeczność międzynarodową.

Tristan Azbej, sekretarz stanu ds. Prześladowanych Chrześcijan w Kancelarii Premiera Węgier skupił się w swoim wystąpieniu na problemie prześladowania chrześcijan na świecie. Istnieje niestety wiele regionów, w których dochodzi do ludobójstwa motywowanego wyznawaniem przez ofiary wiary w Chrystusa. Bardzo często międzynarodowe organizacje nie tylko nie chcą zajmować się tą sprawą, ale nawet negują istnienie takiego problemu. Minister Azbej opowiedział również o programie „Hungary Helps”, który ma na celu m.in. wsparcie chrześcijan w regionach, w których są zagrożeni. Pomoc Węgier skupia się przede wszystkim na wspieraniu odbudowy życia na terenach dotkniętych konfliktami, dzięki czemu ludzie mogą tam powrócić do swojego normalnego życia. Węgierski polityk wspomniał również o programie stypendialnym dla chrześcijan z terenów dotkniętych konfliktami i na których stanowią oni mniejszość. Co roku ze stypendium korzysta około 200 osób, które po studiach wracają do swoich ojczystych stron i tam działają.

Zdaniem Azbeja, Polska i Węgry prezentują podobny światopogląd i podobnie podejście do spraw humanitarnych. Rozwiązaniem problemów nie powinna być ułatwianie migracji, a dostarczanie pomocy na miejscu. „Chcemy wspierać nie tyle międzynarodowe programy pomocowe i organizacje, a konkretnych ludzi, którzy stali się ofiarami konfliktów i prześladowań” – podsumował Węgier.

Paweł Jabłoński, podsekretarz stanu w Ministerstwie Spraw Zagranicznych RP przyznał, że Polska od wielu lat intensywnie współpracuje z Węgrami w zakresie pomocy humanitarnej, czego rezultatem, a zarazem kolejnym krokiem, było podpisanie sierpniowego memorandum o współpracy humanitarnej rządów obu państw. Porozumienie to rozwija się, powołana grupa robocza działa prężnie, a Polska dużo uczy się od Węgier.

W swojej wypowiedzi minister Jabłoński dużo uwagi poświęcił sprawom pomocy prześladowanym w różnych zakątkach świata chrześcijanom. Wyraził nadzieję, że kolejne państwa przyłączą się do wysiłków polsko-węgierskich w tej formie działań pomocowych.

W podsumowaniu debaty ksiądz profesor Cisło zwrócił jeszcze uwagę na pracę polskich misjonarzy, którzy docierają tam, gdzie nie docierają inni, gdzie nie ma polskich ambasad. Jego zdaniem, warto by lepiej wykorzystać potencjał, którym dysponują. W kontekście pomocowym ważna jest współpraca z organizacjami pozarządowymi. Polska może stać się ważnym ośrodkiem kształcenia kadr duchowieństwa np. dla krajów Afryki.

Zadanie publiczne jest współfinansowane ze środków Instytutu Współpracy Polsko-Węgierskiej im. Wacława Felczaka.
Publikacja wyraża jedynie poglądy autora/ów i nie może być utożsamiana z oficjalnym stanowiskiem Instytutu Współpracy Polsko-Węgierskiej im. W. Felczaka