Apel naukowców Narodowego Instytutu Badań Strategicznych skierowany do naukowców świata

Szanowni Koledzy!

Narodowy Instytut Badań Strategicznych powstał 30 lat temu. Przez te lata  pracowaliśmy na rzecz rozwoju Niepodległej Ukrainy, nad strategią i polityką rozbudowy życia pokojowego w wolnym państwie. Pracowaliśmy na rzecz perspektywy Europejskiej, rozwoju poszczególnych regionów kraju, integralności, ciągłego rozwoju, na rzecz gospodarki odnawialnej i Państwa Cyfrowego.

Wszystkie nasze plany i strategie, wczesnym rankiem 24 lutego przekreślił atak Federacji Rosyjskiej na miasta Ukrainy. Płonie milionowe miasto Charków. Pod ciągłym ostrzałem rakietowym jest Kijów, miasto o 1500-letniej historii, stolica państwa, które podpisało Traktat Akcesyjny z Unią Europejską. Zginęły już setki cywilów, wśród nich wiele dzieci. Ludzie stanęli w obronie swojej ojczyzny, wolności, marzeń. Tak jak na Majdanie w 2014 roku, ludzie bronią swego europejskiego wyboru. Z jedyną różnicą, że dzisiaj Majdanem jest cały kraj. I cała Ukraina jest na pierwszej linii obrony wartości europejskich przed agresją oszalałego wroga. Wierzymy, że Ukraina wytrwa w tej walce.

Właśnie teraz Ukraina złożyła wniosek o przyspieszoną procedurę akcesji Ukrainy do struktur Unii Europejskiej. Czy ktoś inny może uważać się za Europejczyka bardziej, niż ten, kto ofiaruje swoje życie w zamian za wartości europejskie?

Zwracamy się do wszystkich kolegów z całego świata, z którymi nasz Instytut miał zaszczyt współpracować przez te wszystkie lata, z którymi wymienialiśmy się wiedzą i doświadczeniem podczas konferencji i spotkań naukowych, na publicznych szczytach politycznych, z którymi wymienialiśmy się myślami, analityką, prowadziliśmy polemikę w bezpośrednich dyskusjach i zaocznie.

Dzisiaj Ukraina potrzebuje wsparcia społeczności zrzeszającej naukowców.

Zerwijcie współpracę z rosyjskimi instytutami i organizacjami naukowymi.

Wstrzymajcie granty, finansujące rosyjską naukę.

Przekazujcie prawdziwą informację o tym, co rzeczywiście dzieje się dzisiaj na Ukrainie.

Zwracamy się do kolegów ukraińskich i zagranicznych. Powinniśmy wspólnie opracować rozwiązania problemów społecznych, gospodarczych, infrastrukturalnych w warunkach wojny. Zastanowić się nad tym, jak można zastosować procedurę szybkiego przyjęcia Ukrainy do UE i opracować odpowiednią mapę drogową. Nad tym, w jaki sposób wspólnota międzynarodowa powinna wyrazić niewojskowy sprzeciw wobec agresora. W jaki sposób osiągnąć stabilność gospodarki w warunkach wojny. W jaki sposób zapobiec kryzysowi informacyjnemu, energetycznemu, infrastruktury komunikacyjnej. W jaki sposób ochronić mieszkańców i rozwiązywać problemy humanitarne. W jaki sposób optymalizować samoorganizację i wspólne działania społeczności terytorialnych.

To są nowe wyzwania dla każdego z nas. Wojny w takim wymiarze Europa nie widziała od 1945 roku. Mimo wszystko wierzymy, że w XXI wieku jest coś mocniejszego, niż cyniczna siła. Naszą wspólną siłą jest nasz rozum.