Wysoki kontrast
Wielkość tekstu
Dostępność
  • Dostępność
    • Wysoki kontrast
    • Wielkość tekstu
    • Dostępność

Petrof – Z miłości do muzyki i rzemiosła

Autor: Martin Barčík

Gra na fortepianie to umiejętność coraz rzadziej spotykana. A szkoda. Kiedyś uczono jej dzieci, pochodzące z wyższych sfer – posiadanie umiejętności gry na fortepianie świadczyło o dobrym wychowaniu. Dziś fortepian wciąż należy do najszlachetniejszych instrumentów, ale nauka gry na nim coraz rzadziej trafia na pierwsze miejsce na liście zainteresowań dzieci i młodzieży.

Pomimo to wciąż istnieją firmy, które produkują fortepiany i pianina, jak choćby firma Petrof, zaliczająca się do czołówki europejskich producentów pianin i fortepianów akustycznych. Petrof prowadzi handel na 5 kontynentach i eksportuje swoje wyroby do ponad 65 krajów na całym świecie. Historia firmy sięga 1864 roku, kiedy to Antonín Petrof zbudował swój pierwszy fortepian w czeskim mieście Hradec Králové.

Ale zacznijmy od początku. Wspomniany Antonín Petrof wyjechał w 1857 roku do Wiednia, gdzie następnie uczył się budować fortepiany w firmach: Heitzman, Ehrbar, Schweighofer. Wróciwszy z Wiednia, pełen nowych doświadczeń i inspiracji, zbudował w 1864 roku swój pierwszy fortepian i tym samym położył podwaliny pod fabrykę, która jest dziś największym producentem fortepianów akustycznych w Europie. Ale jak mówi przysłowie, nie od razu Kraków zbudowano. Na początku swojej działalności, w roku 1865 Antonín przekształcił warsztat stolarski ojca w warsztat fortepianowy. 

Entuzjazm i pierwsze sukcesy zostały przerwane już rok później, w 1866 roku, kiedy to wojna austriacko-pruska tocząca się także w pobliżu miasta Hradec Králové spowodowała przerwanie produkcji. Nowy impuls przyszedł dopiero w 1874 roku, kiedy to miała miejsce przeprowadzka do nowej fabryki oraz rozpoczęto produkcję harmonii. Produkcja nabrała rozpędu, dzięki czemu w 1880 roku otwarto filię fabryki w mieście Temeszwar (rum. Timișoara) w ówczesnych Austro-Węgrzech. Rok później Petrof rozpoczął własną produkcję klawiatur i konstrukcji mechaniki, a w 1883 już całych pianin. 

Działalność firmy układała się pomyślnie, dzięki czemu w 1895 roku zaczęto eksport instrumentów za granicę, przy czym serwis i magazyn firmy znajdywał się w Wiedniu. Rok 1899 był rokiem przełomowym dla rodziny Petrof, ponieważ Antonín został wówczas głównym producentem pianin dla dworu austro-węgierskiego. 

Po śmierci Antonína w 1915 firmę przejął najmłodszy syn Vladimír. Pod jego kierownictwem  firma Petrof rozwijała się prężnie, czego dowodem jest zwiększenie produkcji oraz rozszerzenie oferty o pianina elektropneumatyczne, a następnie w roku 1924 o pianina radioakustyczne. W tym okresie produkty firmy Petrof stają się rozpoznawalne nawet w Japonii, Chinach, Australii i Ameryce Południowej. 

W 1928 roku firmą zarządza już trzecie pokolenie rodziny Petrof. Wówczas to firma Petrof we współpracy z firmą Steinway otwiera oddział w Londynie. Jej produkty uzyskują liczne wyróżnienia  i medale, między innymi Złoty medal Grand Prix w Brukseli w 1934 roku. 

Od 1948 roku po nacjonalizacji gospodarki firma Petrof formalnie wchodziła w skład majątku państwowego Czechosłowacji. W 1954 utworzono dział rozwoju, a w 1958 roku Petrof uzyskał Złoty medal EXPO Bruksela. 

W latach 90-tych rozpoczął się nowy rozdział firmy Petrof. Najpierw w 1991 roku funkcję dyrektora przejął Jan Petrof, przedstawiciel czwartej generacji rodziny Petrofów. Następnie w 1994 roku została zbudowana jedna z pierwszych w Czechach komora bezodbiciowa, a w 1997 zbudowano nową fabrykę produkcji pianin w mieście Hradec Králové. Rok później został zakończony proces prywatyzacji spółki Petrof. 

W 2001 roku firma po 53 latach formalnie wróciła do rąk rodziny Petrof. W 2008 roku została otwarta filia firmy w Stanach Zjednoczonych nazwana Petrof USA. 

W 2013 roku dochodzi do głosu już piąta generacja pod kierownictwem Ivany Petrofovej, będącej również dyrektorem Muzeum Petrof, którego ekspozycje odwiedziło już ponad 15 tysięcy zwiedzających. 

W 2017 roku zostało otwarte nowe centrum kultury i handlu Petrof Gallery. Dwa lata później została otwarta również druga galeria, tym razem w chińskim Xi´an. Szóste pokolenie rodziny reprezentuje obecna dyrektor Anna Prousková. 

Od 1864 roku, kiedy Antonín Petrof zbudował swój pierwszy fortepian pod marką Petrof, firma wyprodukowała około 635 000 instrumentów na potrzeby odbiorców z 65 rynków. 

Firma jest też członkiem FBN Czech, która jest czeskim oddziałem światowego stowarzyszenie firm rodzinnych The Family Business Network International, skupiającej 3600 rodzinnych przedsiębiorstw z 65 krajów. Wszystko to świadczy i potwierdza hasło: “W rodzinie siła!”. 

Firma Petrof łączy wielopokoleniowe doświadczenie, umiejętności, pielęgnuje tradycje oraz rozwija poczucie piękna przez wsparcie działań z zakresu kultury i muzyki. Poprzez swoje produkty stara się zachęcać do utrzymania tak ważnej tradycji gry na instrumentach muzycznych. Dowiedziono, że muzyka i gra na instrumentach muzycznych już od dziecka ma pozytywny wpływ na jego rozwój. Muzyka wzmacnia wszystkie obszary rozwoju dziecka od intelektualnego, społecznego po rozwój emocjonalny oraz motoryczny. 

Gra na instrumentach rozwija wiele umiejętności, między innymi motorykę wraz z precyzją manualną. Zapamiętywanie długich fraz muzycznych przekłada się na lepszą pamięć, rozwija kreatywność, zmusza do precyzji, pozwala przetwarzać dużą ilość informacji w krótkim czasie, wspiera umiejętność efektywnej koncentracji oraz rozwija cierpliwość, ma również dużo dalszych pozytywnych wpływów na rozwój ludzkiego mózgu. Czyli można powiedzieć, że rozwija wszystko, czego nie rozwija powszechna w ostatnim czasie i wszechogarniająca cyfryzacja, a przede wszystkim używanie urządzeń elektronicznych, dających jedynie złudzenie rozwoju. 

Jednakże jakiekolwiek próby odgórnego przymusu gry na instrumencie z góry skazane są na porażkę (na przykład gra na flecie prostym na lekcjach muzyki w szkole podstawowej) i nigdy nie przyniosą pozytywnych rezultatów, ponieważ przymus nie pozwala na dokonywanie własnych wyborów, a wybór instrumentu powinien zależeć od indywidualnych preferencji. 


Bibliografia: 

Skip to content