Świat wspólnych wartości – czy jeszcze istnieje?

Unia Europejska jest związkiem państw, które nie tylko opierają na wspólnej polityce, ale i wartościach. Jak się okazuje pomimo zgody w tej kwestii samo pojęcie wartości bywa różnorodnie interpretowane. Dla jednych oznacza ono pełną spójność i dążenie do jedności, dla innych zachowanie częściowej odmienności, charakterystycznej dla danego kraju. Jakie podejście zaprezentowali goście XXIX Forum Ekonomicznego?

4 września o godzinie 15.30 podczas Forum Ekonomicznego odbyła się kolejna sesja plenarna. Jej motywem przewodnim było pytanie o wartości, które łączą kraje europejskie. Czy istnieje jednolitość wyznawanych poglądów? W jaki sposób przedstawiciele państw chcą kształtować Europę? Dążąc do jedności czy zachowując swój własny pogląd na zarządzanie krajem?

Mariyana Nikolova oceniła, że Unia Europejska znajduje się obecnie na rozstaju wartości. Jednak obecnie zachodząca epoka transformacji powinna być spostrzegana jako możliwość rozwoju. Pozytywnie ocenia również trend powrotu zaufania do europejskich instytucji, takich jak UE. Uważa, że kapitał społeczny jest jej najważniejszym filarem. Wicepremier za wartość uważa spójność, która powinna być zachowana. Do kolejnych wartości zalicza również o komfort życia społecznego i opiekę nad nim. Powołuje się na Europejski Filar Praw Socjalnych, który ma przyczyniać się do polepszenia warunków pracy w UE, zmniejszenie nierówności oraz dobrego systemu opieki społecznej. Odnosi się również do konieczności zwrócenia uwagi na kraje Bałkańskie.

Z kolei Alexandru Petrescu podkreśla, że wartość budowania wspólnoty poprzez jej rozszerzanie świadczy o jej sile. Za sukces uważa dotarcie Unii Europejskiej do krajów bałkańskich. Mówi również o konieczności zwrócenia uwagi na politykę demograficzną. Uważa, że młodym osobom należy stworzyć warunki do godnego życia i rozwoju na terenie kraju ojczystego. Opowiada się za paradygmatem wspólnoty, który można budować poprzez zrozumienie przeszłości i teraźniejszości kraju.

Jean Christophe-Bas określił, że każde państwo ma swoje własne wyzwania. Powołał się przy tym na twierdzenie o Europie dwóch prędkości. Opowiadał, że jest wiele sektorów, w których można wprowadzić równość (między innymi płace, transport). Jednak dodaje, że sama Unia Europejska, która opiera się na wspólnocie, w niektórych kwestiach oddala się od swoich wartości. Mimo wszystko podkreśla, że stanowi ona demokratyczny system, a konieczna walka o równość jest kwestią codzienną.

Dirk Niebel natomiast za wartość uznał różnorodność. Ocenił, że daje ona możliwość rozwoju, a także bycia nie tylko obywatelem Europy, ale i poczucie identyfikacji ze swoim własnym krajem. Zgadza się z faktem, iż niektóre decyzje podejmowane są przez bogatsze i lepiej rozwinięte kraje, podczas gdy reszta państw za nimi podąża, ale dodaje także, że istnieją często kwestie, które opierają się na równości decyzyjnej. Jako jedne z najważniejszych wartości podaje życie człowieka oraz jego uniwersalne prawa.

Na koniec Jean Christophe-Bas określa, że Europa na początku powinna, ponownie określić własne wartości, aby dopiero potem osiągnąć sukces globalny. Ujmuje to mianem wprowadzenia wspólnego mianownika dla krajów starego kontynentu.